ﺍﻓﺴﻮﺱ ﺑﺨﻮﺭ ﻣﺎﺩﺭﻡ ...ﻧﺎﻟﻪ ﺑﺰﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﻋﻤﺮﺕ ﮐﻪ،ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﻦ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﯼ !

ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪﺕ ﮐﻨﻢ ، ﺍﻣﹽﺎ ...ﺁﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﻭ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧـﻮﺍﺳﺘﯽ ،" ﻧﺸﺪﻡ " !در عوض آنهمه تپش قلبت و تب و تاب تو برای به ثمر رساندن من،در مقابل چشمان معصومت

تنها شرمنده شدم،

حلالم کن...

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻫﺎ ﻧﯿﺴﺖ
ﺟﺎﻥ ﻣﻦ !
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﻮﺩﺷﺎﻥ ﻧﺎﺑﻮﺩﺕ ﮐﻨﻨﺪ ...ﻣﺜﻞ : ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﮐﺴﯽ, ﻧﮕﺎﻩ ﺧﺎﺻﯽ ,ﺻﺪﺍﯾﯽ ...ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﯽ, ﺗﮑﻪ ﮐﻼﻣﻬﺎﯾﯽ ....ﺍﺻﻼ ﺍﺩﻡ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﻧﯿﻤﮑﺖ ﺩﻭﻧﻔﺮﻩ ﺍﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ... ﺗﺎﻋﺼﺮ ﺑﻪ ﻋﺼﺮﺑﻪ ﺍﻥ ﺳﺮﺑﺰﻧﺪ .... ﺷﺐ ﮐﻪ ﺷﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺷﺐ ﺑﺨﯿﺮﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﻮﺩ … ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﻭﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻭ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺭﻭﻫﺎﯼ ﮐﻪ ...ﺍﺯ ﻗﺪﻣﻬﺎﯾﺖ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ..... ﻓﻨﺠﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻓﺎﻟﺸﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺷﺪ ....ﻣﯿﺰﯼ ﺩﺭ ﮐﺎﻓﯽ ﺷﺎﭖ ﺑﺎﯾﺪ ﺷﺎﻫﺪ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺍﺩﻡ   ﺑﺎﺷﺪ ...ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺭﯾﺘﻢ ﻫﺎ ﻭﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ  ﺩﮔﺮﮔﻮﻧﺖ ﮐﻨﻨﺪ ...ﺣﺘﯽ ﺑﻮﯼ ﻋﻄﺮﯼ ﺧﺎﺹ ﺩﺭﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﺣﺲ ﺷﻮﺩ ...ﺩﺳﺖ ﺧﻄﯽ ﮐﻪ ﺩﻟﺖ ﺭﺍ ﺑﻠﺮﺯﺍﻧﺪ .... ﻋﮑﺲ ﮐﻪ ﺍﺷﮑﺖ ﺭﺍ ﺩﺭﺍﻭﺭﺩ ...... ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ

___________________________

 ﯾﻪ ﻭﻗﺘﺎﯾﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ،ﺩﻟﺖ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ ﯾﮑﯽ ﺗﮑﻮﻧﺖ ﺑﺪﻩ ...ﺗﮑﻮﻧﺖ ﺑﺪﻩ ﺑﮕﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﻣﯿﺨﻮﺍﺑﯽ، ﺑﺴﻪ ﺩﯾﮕﻪ !!ﺗﻮ ﻫﻢ ﮐﻮﺭﻣﺎﻝ ﮐﻮﺭﻣﺎﻝ ﺑﺮﯼ ﮔﻮﺷﯿﺘﻮ ﭼﮏ ﮐﻨﯽ!ﺑﺒﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﯾﻪ ﺍﺱ ﺍﻡ ﺍﺱ ﺑﺮﺍﺕ ﺍﻭﻣﺪﻩ !!..هنوزﺧﻮﺍﺑﯽ ﺗﻨﺒﻞ"؟ﮐﻪ ﯾﻬﻮ ﯾﮑﯽ ﺩﺳﺘﺸﻮ ﻣﯿﺰﺍﺭﻩ ﺭﻭ ﺷﻮﻧﺖ ﻣﯿﮕﻪ.ﺑﻪ ﭼﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﯽ؟ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﯿﺎﯼ ...

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﺭﺩﺍﺕ، ﺩﻟﺘﻨﮕﯿﺎﺕ، ﺑﻐﻀﺎﺕ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯿﺸﻪ !...ﭘﯿﺸﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﯿﮕﯽ ﺧﺪﺍﯾﺎ ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭﯼ ﺷﺪ، ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﮐﻪ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩ! ؟ﺍﻭﻧﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﻭﻗﺘﻪ ﻣُﺮﺩﯼ،ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎ، ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﻧﻔﺲ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﻫﺎ...ﻫﻨﻮﺯ ﺟﺴﻤﺖ ﺗﮑﻮﻥ ﻣﯿﺨﻮﺭه...!

___________________________

یه وقتایی هست تودنیا دلت میخوادکنارکسی باشی که وجودش ارومت میکنه.دوست داری توچشاش زل بزنی وببینی همه دنیا مال توهست.اما وقتی نشه کنارش باشی ،وقتی بدونی مال تونیست وببینی دوست نداره دوسش داری ومال هم نیستین دنیابزرگترین عذاب روبهت میده.خاطرها،خنده ها،اخما،بهونه ها،اذیتاش،همه چیش اذیتت میکنه،زجراورمیشه.

هه...

خیلی روزابه این فکرمیکنیم که چراما؟؟؟چراماباید عاشق بشیم بهش نرسیم.ولی نمیدونیم چه لذتی داره دوست داشتن.درسته هیچ وقت شاید نرسی بهش ولی همین که دوسش داری وبیادش هستی خودش دنیاییه.باهمه ایناهست که آرومترمیشی.

دلم گرفته .نمیدونم چمه؟؟امروزازاون روزاس که باید اطرافم سکوت  باشه.اصلا نمیفهمم چی میگم،فقط یه ریزهرچی میادتوذهنم مینویسم،واقعا توکاردنیاموندم.

وقتی دلت شدیدمیگیره،وقتی کسی روبرای حرف زدن نداری،وقتی تواین همه شلوغی دنیابازم تنهایی،وقتی حتی یه ذره حوصله هیچیونداری.بایدچکارکنی؟؟؟

هه..

فقط خوتوگول میزنی.به همه چی چنگ میزنی.بیخیال میشی زمان روبی هدف میگذرونی الکی میگی احساس دارم ،حتی دلیل این بودنامون روهم نمیدونیم

هه...

خیلی مسخره اس ندونی چی بنویسی ،کسی نباشه ارومت کنه، بیای اینجا وبنویسی عده ایی بگن عالی نوشتی ،عده ای هم بگن چقدرتوغمگینی.بعضیاهم بگن بیخیال بابا این همه غصه چرا؟؟

اماکاش بدونن توچی میکشی. زندگی خوبی داره نه که نداره نمیگم ناامیدم نه ،ولی اینقدرغمهازیادن که شادیام توشون گمن.ولی بازم میگم خدایاشکر.زندگی باید کرد زندگی اجبارست

هه...

اینجاهمش مینویسم ازناگفته های بغضای فروخورده ام تاسبک بشم.پس دوست من نگودنیا دوروزه،غصه نخورم،قانع باشم و.....................همه ایناروخودم میدونم وازبرم وبه خیلیا میگم ولی بعضی وقتاهست که ادم تنهایی،بی کسی،غمها مشکلات وخیلی چیزااذیتش میکنه ودوست داره بنویسه تاسبک بشه.دقیقا عینهوالان من

 یه عزیز چندبارگفت حرفای دلتوبنویس تووبت به حرفش گوش کردم وبرای اولین باردست نوشته خودمونوشتم.میگفت هرچه ازدل برآیدلاجرم بردل نشیند.هــــــــــــــی روزگار!!!

خدایا سهم من این بود؟

دلگیرم ازت.

امشب دلم گرفته میخوام بنویسم میخوام حرفامو عقدهامو بگم ولی نمیدونم ازکجاش بگم یاچه جوری بگم  ازنامردمی ها ازبخت واقبال خودم بگم...کاش ما آدمها اونقدر انصاف داشتیم که قضاوت نکنیم بدنکنیم کسی که دوست داریم روپاش وایسیم.به طرف مقابلمون فرصت میدادیم خودشو ثابت کنه .چرانباید پای عشقمون وایسیم چرانباید دست ازغرورمون برداریم،دنیا ماآدما روساخته که درحق هم بی معرفتی کنیم وتنهابزاریم؟؟؟نمیدونیم یه روز میخوایم بمیریم وبه خاکی برگردیم که خودمون ازخاکیم .

خیلی وقته دلم میخواد برم پیش خدا ازاینجا ازاین مردم اززمین دل بکنم وبرم اون بالا پیش خدا،آخه اینجا هیشکی هواتونداره هیشکی نمیخوادت هرکسی برایه مدت تاوقتی باهاته که یکی دیگه نیومده هرکسی باهاته تایه وقتی تاکی؟؟تاوقتی باهاشون خوبی تاوقتی حرف شونوگوش میکنی تاوقتی درمقابل همه کاراشون سکوت میکنی،آخرشم میشی آدم بده.ازدست زمینی ها خسته ام خسته،دوست دارم بپرم برم پیشش تاشاید آروم بگیرم،

تواین زندگی ازهیچی شاد نمیشم یعنی نمیشه شاد شد وقتی اونی که میخوای نباشه یا اصلا توفکرشم نیستی،یکی که بهت میگفت توهمه رویاهامی رویای بدون توندارم.خدا خسته ام منودریاب کمکم کن.

همیشه دلتنگی همیشه مینویسی ازاون برای اون میدونی نباید اینکاروکنی میدونی این حقونداری ولی بازمینویسی چون لج کردی باخودت،لج کردی بااحساست لج کردی بااشکات ،میخوای بنویسی وهمش،مینویسی میدونی نوشتنه آرومت میکنه.میدونی نوشته هاتوفقط یکی مث خودت درک میکنه .دل تنگم خسته ام دعام کنین که بدجوربه دعانیازدارم

+

یه روز یه جمله خوندم باوجوداینکه سالها میگذره ولی هنوز توذهنمه.اون جمله این بود:وقتی میخوای بدونی یکی رودوست داری یانه ووجودش برات مهمه یانه کافیه چشاتوببندی وبه نبودش فک کنی اگر اشک توچشات جمع شده معلومه که دوستش داری وبرات مهمه.بارها وبارها امتحانش کردم.ماآدما راحت دل میبندیم ولی سخت فراموش میکنیم.بعضی وقتاهم باخودمون لج میکنیم.خودمون روتودنیایی ازدلتنگیا اسیرمیکنیم.شده توزندگیت بود ونبودت یکی شده باشه؟؟شده کسی که تودنیای خودت بهترین بوده برات یهو دنیات رو روی سرت آوارکنه؟؟؟راستش این دله!!اجازه اش دست احساسشه وقتی دل میبندی بعد رفتنش دیگه دلی نمیمونه برا ادامه زندگی ایناروکسایی میفهمن که مزه اش روچشیده باشن.تلخه تلخ....

چی میشد خوبیا پابرجابود؟؟چی میشد آدما مواظب بعضی حرفاشون بودن ودل نمیشکوندن؟؟چی میشد درمقابل جمله دوستت دارم دل هم بازبون یکی بود؟؟دنیا قشنگه ادماش زشتش کردن....

حال این روزام اصلا خوب نیست نگین منفی نگرم یا افسرده ام نه فقط غمگینم،حس آدمی رو دارم که دیگه نمیتونه اعتماد کنه آدمی که ازخودش متنفره .حس میکنم خیلی ساده ام خیلی.....گاهی وقتا دلم میخواد برم یه جای دور ازتمام  چیزایی که دارم رهاشم.حس بدیه یه روز ببینی که حوصله هیچیو دیگه نداری،حسرت خوردن چیزایی که دیگه نداریشون ،دلتنگیامون ،خیلی وقتا دلتنگ بودم ولی حالم بدترشد ازاین حال وهوام،دیگه حوصله غصه خوردنم ندارم،حوصله همدردیه دیگران هم ندارم،رسیدم جایی که خاموش شدموبه زندگیم نگاه میکنم ومیرم توفکر.....

وای اصلا حس قشنگی نیس رسیدن به اینجا....کاش بلدبودم مث خیلیا بیخیال باشم....

بعضی وقتا دلم برای خودم تنگ میشه،برای روزای گذشته نه چندان دور،برای باورهام برای آرزوهام،خدایا هیچ دلی رودرهیچ کجای دنیا دلتنگ نکن چون یه روز خسته میشه میشکنه .....دلم ارامش میخواد، آرامش ابدی چیزی که خیلی وقتا دنبالشم .چیزی که بند بند وجودمو آروم کنه. بوی تنهایی میاد،شبا مینویسم توتنهاییام ولی نوشته هام همه تلخن تلخ.....همش دنبال یه جمله میگردم احساسمو بیان کنه،خیلیا میان میخونن وچشمشون دنبال چیزایی  میگرده که حرف دلشون باشه،دنبال چیزی هستنن که دردشون رو بگه،میگردن تونوشته هام دنبال چیزایی که شاید براشون گفتنش به دیگری سخته ، میخونن و یه آه میکشن .منم یاد گرفتم بنویسم.قبلنا حرفامونمینوشتم ولی ازوقتی یه دوست گفت بنویس شروع کردم نوشتن ،باورم نمیشد روزی بشه نوشت ازاحساسات ازحرفای دل،ولی نوشتم وازاون دوست ممنونم ....الان تواین لحظه برای من بوی تنهایی میاد ،بوی غم،بوی حسرت،بوی گریه های پنهونی،بوی درد.....

بازم دلم گرفته اومدم مث همیشه بنویسم دلم میخواد حرفای دلموبریزم بیرون،خیلی وقته تودلم موندن.دلم میخواد آزادشون کنم برشون گردونم به این دنیا...سخته به دردی دچاربشی که راه حلش جلوته، ولی اونی که باید بخواد نمیخواد ، خدانمیخواد......

لا لا بخواب دنــــیا خسیســــه

واســه کمتر کسی خوب می نویســه

یکی داره هزار و یک ســتاره

یکی جز یاد تو هیچــی نــداره

شيشه اي مي شکند...يک نفر مي پرسد...چرا شيشه شکست؟

مادر مي گويد...شايد اين رفع بلاست.

يک نفر زمزمه کرد...باد سرد وحشي مثل يک کودک شيطان آمد.شيشه ي پنجره را زود شکست.

کاش امشب که دلم مثل آن شيشه ي مغرور شکست، عابري خنده کنان مي آمد...تکه اي از آن را برمي داشت مرهمي بر دل تنگم مي شد...

اما امشب ديدم...هيچ کس هيچ نگفت غصه ام را نشنيد...از خودم مي پرسم آيا ارزش قلب من از شيشه ي پنجره هم کمتر است؟

دل من سخت شکست اما، هيچ کس هيچ نگفت و نپرسيد چرا ؟

دختر:خوشگلم

پسر: نه

دختر:دوستم داری

پسر:نه

دختر :اگه بمیرم برام گریه نمی کنی

پسر:نچ

دختر اشک تو چشماش جمع شدو پسر

بغلش کردوگفت:تو خوشگل نیستی

زیباترینی...دوستت ندارم عاشقتم

اگه بمیری برات گریه نمی کنم...منم میمیرم

انتـــــــــــــــــــــــــــــظار ...........

 نفسم گرفت وقتی این عکسو دیدم...چیزی برای گفتن ندارم...

خندیدن، خوب است .

زماني فراموشت مي کنم که  بالاي سنگ قبرم

آنکه بین من و تو شام جدایی آورد ، می کنم نفرینش ، یا الهی ، بکنش چون من زار ، پیش معشوقش خار ، هر دو چشمانش تار ، تا بداند چه به من می گذرد ، از غم دوری آن چشم عزیز

 

من این شب زنده داری را دوست دارم
من این پریشانی را دوست دارم

بغض آسمان دلتنگی را دوست دارم
گذشت و دلم عاشق شد ، بیشتر گذشت و دلم دیوانه ات شد من این دیوانگی را دوست دارم
چه بگویم از دلم ، چه بگویم از این روزها ، هر چه بگویم ، این تکرار لحظه های با تو بودن را دوست دارم
بی قرارم ، ساختم با دوری ات ، نشستم به انتظار آمدنت ، من این انتظارها و بی قراریها را دوست دارم
چونکه تو را دارم ، چون به عشق تو بی قرارم، به عشق تو اینجا مثل یک پرنده ی گرفتارم
به عشق تو نشسته ام در برابر غروب ، این غروب را با تمام تلخی هایش دوست دارم
من این نامهربانی هایت را دوست دارم ، هر چه سرد باشی با دلم، من این سرمای وجودت را نیز دوست دارم
من این بی محبتی هایت را دوست دارم ، هر چه عذابم دهی ، من آزار و اذیتهایت را دوست دارم
هر چه با دلم بازی کنی ، من این بازی را دوست دارم
مرا در به در کوچه پس کوچه های دلت کردی ، من این در به دری را دوست دارم
مرا نترسان از رفتنت ، مرا نرجان از شکستنت ، بهانه هم بگیری برایم ، بهانه هایت را دوست دارم
من این اشکهایی که میریزد از چشمانم را دوست دارم ، آن نگاه های سردت را دوست دارم
بی خیالی هایت را دوست دارم ، اینکه نمیایی به دیدارم هم بماند،غرورت را نیز دوست دارم
تو یک سو باشی و تمام غمهای دنیا هم همان سو، من تو را با تمام غمهایت دوست دارم
هر چه بگویی دوست دارم ، هر چه باشی دوست دارم ، مرا دوست نداشته باشی ، من دوستت دارم
من این ابر بی باران را دوست دارم ، من این کویر خشک و بی جان را دوست دارم، این شاخه خشکیده و بی گل را دوست دارم ، من اینجا و آنجا همه جا را با تو دوست دارم
من این شب زنده داری را دوست دارم
اگر با تو بودن خطا است و من گناهکار ،من گناه کردن را با تو دوست دارم
بی مهری هایت به حساب دلم ، اشکهایم را که در می آوری نیز به حساب چشمانم من این حساب اشتباه را دوست دارم

دوستت دارم

تقدیم به بهترینم

سر میز شام یادت که میافتم بغض میکنم


 اشک در چشمانم حلقه میزند


 همه متعجب نگاهم میکنند


لبخند میزنم و میگویم :چقدر داغ بود !...

دختری از پسری پرسید : آیا من نیز چون ماه زیبایم ؟پسر گفت : نه ، نیستیدختر با نگاهی مضطرب پرسید : آیا حاضری تکه ای از قلبت را تا ابد به من بدهی ؟پسر خندید و گفت : نه ، نمیدهمدختر با گریه پرسید : آیا در هنگام جدایی گریه خواهی کرد ؟پسر دوباره گفت : نه ، نمیکنمدختر با دلی شکسته از جا بلند شد در حالی که قطره های الماس اشک چشمانش را نوازشمیکرد ، پسر اما دست دختر را گرفت ، در چشمانش خیره شد و گفت : تو به انداره ی ماه زیبا نیستی بلکه بسیار زیباتر از آن هستیمن تمام قلبم را تا ابد به تو خواهم داد نه تکه ای کوچک از آن را

                                                                                                               و اگر از من جدا شوی من گریه نخواهم کرد بلکه خواهم مرد !!

متــــــــاسفم…

نه برای تو که دروغ برایــــت خـــود زندگیست…

نه برای خودم که دروغ تنهـــا خط قرمز زندگیـــستــــ بـــرایم….

متاسفم که چرا مزه ے عشـــــــق را….

از دستـــــــــ تــــــو چشیــــدم….

تا همیشه در شکـــــــــــ دروغ بودنش بمـــانم….

دیگه کم اوردم میخوام تمومش کنم کلافم از این زندگی  این اخرین مطلبی که مینویسم بعدش میرم پیش خدا میخوام برم ازش گله کنم.

شوخی زیبایی بود که خداوند با قلب من کرد !

زیبا بود امّا شوخی بود !

حالا .... . . تو بی تقصیری !

خدای تو هم بی تقصیر است !

من تاوان اشتباه خود را پس میدهم . . . !

تمام این تنهایی تاوان « جدّی گرفتن آن شوخی » است

حال این تنهای را با مرگ جبران میکنم.

تلخترین خداحافظی زندگیم که هیچ برگشتنی نیست.

خدانگهدارتان.

نيـازمـندي هـا...
فـــوري ...!!!
بـه يـک دلـيل ِ خـوب بـراي ِ زنـدگـي کـردن نيـازمـندم ... !

خــدايـــــا:
بُـت بود، بـُـت شکـن فــرستادي !!!
مــن پر از بغــضم ،
بغـض شکـن هــم داري؟؟؟

پسر : ضعیفه! دلمون برات تنگ شده بود...اومدیم زیارتت کنیم! دختر : تو باز دوباره گفتی ضعیفه؟؟؟ پسر : خوب... «منزل» بگم چطوره !؟ دختر : واااای... از دست تو!!! پ: باشه... باشه...ببخشید «ویکتوریا» خوبه ؟

بی خیال تر از همیشه ای ، بی وفاتر از گذشته ای ، با آن دل سنگت مرا تنها گذاشتی و داری میروی…
نه فکر آنکه مرا وابسته کرده ای به خودت  ، نه یاد آنکه خاطره ها نمیسوزاند دلت …
و میسوزاند دل من را هر چه خاطره بینمان گذشته ، و عذاب میدهد این دل خسته …
خواستم لحظه ای به بی تو بودن فکر کنم ، دیدم که نمیتوانم ، چه برسد به اینکه تو اینک داری میروی و مرا پشت سرت جا گذاشته ای…
همیشه با هم ، همه جا در کنار هم بودیم ، حالا در باورم نیست که دیگر تو را نخواهم دید…
نرو از کنارم ، مثل این است که انگار باید عمری از غم نبودنت بنالم، اما اگر زنده بمانم ، اگر از درد نبودنت طاقت بیاورم ، منی که از همان لحظه ی رفتنت مثل ابر بهار میبارم
با اینکه دلم را شکستی ، به پای این دل خسته ننشستی ، عهد دروغین با دلم بستی ، اما هنوز دوستت دارم !
هنوز هم به خیال داشتن دل سنگت ، دل به رویاهای با تو بودن بسته ام ،هنوز هم به خیال اینکه شاید دوباره بیایی ، میروم به جایی که مرا تنها گذاشتی و رفتی ، مینشینم به انتظارت، مینگرم به رد پاهایت ، هنوز مانده جای اشکهایم ، هنوز پیچیده بوی عطر بی وفایی هایت….
حتی اگر سایه ای را از دور دستها ببینم خوشحال میشوم ، میدوم به سویت ، تا میرسم غریبه ای را میبینم به جایت ، دلم سرد میشود، نگاهم خسته نمیشود  و باز هم مینشینم چشم به راهت….
مدتها گذشت ، آنقدر نشستم چشم به راهت که دیگر چشمهایم سویی نداشت ، روزی آمد که از کنارم رد شدی و رفتی و من عطر حضورت را حس کردم ، تو مرا نشناختی اما من با همین چشمهایم نابینایم تو را احساس کردم…

בوωـــتــت בارم ،

بــے آنکـہ بخواهم تو را از آלּ خویش نمایم ...

بــے آنکـہ زنجیرے بر پاے رفتنت شوم...

בوωـــتــت בارم ،

چـہ نزבیک و چـہ בور...

چـہ به مـלּ بینـבیشــے

و چـہ مرا فراموش کنــے ،

چـہ بزرگ بپنـבاریم و چـہ خرב !!!

تو را آنگونه کـہ هـωــتـــے בوωــت בارم ...

و مهم تر و شایـב زیباتر آنکـہ ،

بی آنکـہ بخواهم בوωـــتم بـבارے ...